Διάγνωση και αντιμετώπιση παθήσεων ώμου για πλήρη και ταχεία αποκατάσταση. Σύγχρονες θεραπείες.

1) Τραυματική ρήξη του τένοντα (υπερακανθίου και υποκανθίου)

Συνήθως μετά από πτώση ή πρόσκρουση σε αιχμηρό αντικείμενο, οι τένοντες που στηρίζουν τον ώμο στην απαγωγή του σπάνε.

Υπάρχουν 2 ειδών ρήξεις: Η μερική ρήξη και η ολική ρήξη (massive rupture)

Αντιμετώπιση:

Στην πρώτη περίπτωση αντιμετωπίζεται αρχικά με αντιφλεγμονώδη αγωγή και φυσιοθεραπείες. Αν οι ενοχλήσεις επιμείνουν και κατόπιν Μαγνητικής Τομογραφίας, προχωράμε στη συρραφή των τενόντων με τη μέθοδο της Αρθροσκόπησης.

Στη δεύτερη περίπτωση προχωράμε άμεσα στη χειρουργική αποκατάσταση της βλάβης.

2) Ασβεστοποιός τενοντίτιδα υπερακανθίου

Πρόκειται για εναπόθεση αλάτων του Ca (ασβεστίου) που εντοπίζεται συνήθως στην καταφύση τους. Συνοδεύεται συχνά από σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου.

Αυτό σημαίνει μηχανική πίεση των τενόντων λόγω της ελάττωσης του υπακρωμιακού χώρου.

Σε κάθε περίπτωση η αρχική αντιμετώπιση είναι η συντηρητική.

Σε επιμένουσες περιπτώσεις προχωράμε σε αρθροσκόπηση ώμου με συνοδό έγχυση βλαστοκυττάρων εάν συνυπάρχει βλάβη χόνδρου.

3) Καθ' εξιν εξάρθρημα ώμου

Χαρακτηριστικά οι πολίτες αναφέρουν οτι μου «βγήκε ο ώμος». Στις περισσότερες των περιπτώσεων συμβαίνει τραυματικά. Στην πράξη σκίζεται ο οπίσθιος θύλακας και η βραχιόνια κεφαλή βγαίνει εκτός άρθρωσης.

Αντιμετώπιση:

Άμεση ανάταξη του εξαρθρήματος του ώμου και ακινητοποίηση του για 3 με 4 εβδομάδες. Στην περίπτωση της καθ' εξιν υποτροπής αντιμετωπίζεται χειρουργικά.

Αυτό σημαίνει: Αρθροσκόπηση ώμου με συρραφή της βλάβης.

4) Παγωμένος Ώμος (Frozen shoulder)

Πρόκειται για μία παθολογική κατάσταση κατά την οποία οι κινήσεις του ώμου περιορίζονται λόγω πόνου και φλεγμονής. Ονομάζεται και συμφυτική θυλακίτιδα.

Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα ηλικίας 40-60 ετών (κυρίως γυναίκες).

Συμπτώματα:

Α) Η φάση της ψύξης: Σταδιακή αύξηση του πόνου και περιορισμός των κινήσεων του ώμου.

Β) Η φάση του παγωμένου: Στη φάση αυτή παρατηρείται μια αργή βελτίωση του πόνου με παράλληλη διατήρηση της δυσκαμψίας.

Γ) Η φάση της λύσης: Στη φάση αυτή η κίνηση του ώμου επανέρχεται με αργό ρυθμό.

Διάγνωση:

Τίθεται με την κλινική εξέτας, ακτινογραφία και Μαγνητική Τομογραφία.

Θεραπεία:

Καταρχήν εφαρμόζεται συντηρητική αγωγή όπως αντιφλεγμονώδη φάρμακα και πρώιμη κινητοποίηση με φυσιοθεραπείες.

Εάν τα συμπτώματα επιμένουν, συνιστάται Αρθροσκόπηση ώμου που περιλαμβάνει:

- Αφαίρεση ουλώδους ιστού

- Διατομή σφιχτών συνδέσμων

- Έγχυση βλαστοκυττάρων

Ο ασθενής βγαίνει την άλλη μέρα από το νοσοκομείο και ξεκινάει άμεσα παθητική και ενεργητική φυσιοθεραπεία, ενεργοποιώντας έτσι την πρώιμη κινητοποίηση.