Ταυτόχρονα, ο χειρουργικός χρόνος δεν αυξάνεται πρακτικά καθόλου,

η απώλεια αίματος μειώνεται σημαντικά, η μέθοδος συνδυάζεται άνετα με τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας (MIS), ενώ δίνει τη δυνατότητα στον χειρουργό να διορθώσει και σημαντικές ανατομικές προϋπάρχουσες παραμορφώσεις, ακολουθώντας τις διεγχειρητικές μετρήσεις. Με τις νεότερες μάλιστα μελέτες να εστιάζουν όλο και περισσότερο στην κινηματική ευθυγράμμιση του γόνατος μετά την ολική αρθροπλαστική, η ακρίβεια στην τοποθέτηση των υλικών με τη χρήση αυτών των συστημάτων εκτιμάται ότι θα αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη αξία.

Είναι εντυπωσιακό ότι σε μια αναδρομική μελέτη που δημοσιεύτηκε,

διαπιστώθηκε ότι πάνω από το 95% των υλικών που τοποθετήθηκαν με τη χρήση τέτοιων συστημάτων ήταν σε άριστη ανατομική θέση (±2 μοίρες), σε σύγκριση με μόλις 68% που παρατηρήθηκε σε ασθενείς που χειρουργήθηκαν με την κλασική ολική αρθροπλαστική γόνατος.

Η χρήση αυτής της νέας τεχνολογίας είναι σαφές πως μπορεί

να δώσει πολλές και σημαντικές πληροφορίες στον Ορθοπαιδικό Χειρουργό, βοηθώντας τα μέγιστα στην εξασφάλιση ενός -όσο το δυνατόν- καλύτερου αποτελέσματος μετά από μια επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής του γόνατος. Συνδυάζοντας μάλιστα και την απαραίτητη εμπειρία και ικανότητα που απαιτείται να διαθέτει ο Χειρουργός, η επέμβαση με τη χρήση των παθητικών ρομποτικών συστημάτων, απαιτεί πια νοσηλεία εξαιρετικά βραχυπρόθεσμη (ακόμα και μονοήμερη) και με τη χρήση πρωτοκόλλων ταχείας αποκατάστασης (fast-track protocols), ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα μετά το χειρουργείο, χωρίς πόνο.