Ο ώμος είναι η άρθρωση στην οποία συνδέεται το άνω άκρο με τον κορμό. Συγκεκριμένα το πάνω μέρος του βραχιονίου οστού συνδέεται με το οστό της ωμοπλάτης. Το άνω μέρος του βραχιονίου οστού έχει σχήμα σφαιρικό (ονομάζεται κεφαλή) και θηλυκώνει σε μια υπόκοιλη επιφάνεια του οστού της ωμοπλάτης που λέγεται ωμογλήνη. Με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατή η κίνηση του άνω άκρου προς όλες τις κατευθύνσεις σε σχέση με τον κορμό.
Για να διατηρηθεί η θέση της κεφαλής απέναντι από την ωμολγήνη, όποια κι αν είναι η θέση του χεριού σε σχέση με τον κορμό, υπάρχει ένα πολύπλοκο σύστημα συνδέσμων, μυών, τενόντων και ινών που συγκρατεί την κεφαλή στη θέση της. Σημαντικό ρόλο στη διατήρηση αυτής της σχέσης παίζει ένας ινο-χόνδρινος δακτύλιος που είναι προσκολλημένος στα χείλη της ωμογλήνης, βαθαίνοντας έτσι την κοιλότητά της και εμποδίζοντας την κεφαλή να βγει από τη θέση της.
Αν ασκηθεί μεγάλη βία στον ώμο η οποία σπρώχνει την κεφαλή εκτός της φυσιολογικής της θέσης απέναντι από την ωμολγήνη έχουμε το εξάρθρημα του ώμου. Έτσι, αν η κεφαλή εξαρθρωθεί εμπρός από την ωμογλήνη έχουμε το Πρόσθιο εξάρθρημα, ενώ αν εξαρθρωθεί προς τα πίσω έχουμε το Οπίσθιο εξάρθρημα. Το πρόσθιο εξάρθρημα είναι μακράν το συχνότερο (96% των εξαρθρημάτων) και γι’αυτό συνήθως όταν μιλάμε για εξάρθρημα ώμου, εννοούμε πρόσθιο εξάρθρημα.
Όταν συμβαίνει εξάρθρημα στον ώμο τότε το πολύπλοκο σύστημα που διατηρεί τη θέση του βραχιονίου απέναντι από την ωμογλήνη παθαίνει ρήξη, οι σύνδεσμοι σπάζουν, ο επιχείλιος χόνδρος αποκολλάται, βραχιόνιος κεφαλή τραυματίζεται και υφίστανται μόνιμες βλάβες στον ώμο.
Το εξάρθρημα ώμου είναι αρκετά επώδυνο. Ο ασθενής συνήθως συγκρατεί το χέρι του με το άλλο και οποιαδήποτε προσπάθεια κίνησης του ώμου είναι πολύ επώδυνη. Σε λεπτά άτομα μπορεί κανείς να παρατηρήσει μια προπέτεια (διόγκωση) στο εμπρός μέρος του ώμου, ενώ έχει χαθεί η φυσιολογική στρογγυλότητα του ώμου.
Ο συνήθης μηχανισμός πρόσθιου εξαρθρήματος είναι η πτώση με το χέρι τεντωμένο και απομακρυσμένο από το σώμα και λίγο πίσω και ταυτόχρονη στροφή του σώματος προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Σε μία άσχημη πτώση μπορεί να αναπτυχθούν τόσες πολλές δυνάμεις, ώστε να εξαρθρωθεί ο ώμος χωρίς να γνωρίζουμε ποια ήταν ακριβής κίνηση που το προκάλεσε.
πηγή: iasophysio.gr
